قسمت صدم- در معنیِ آن که مَرَجَ البَحرَينِ يَلتقِيَانِ بَيْنَهُمَا بَرْزَخٌ لَّا يَبْغِيَانِ

بسم الله الرحمن الرحیم در اینجا مولانا به این اشاره می کند که اهل دوزخ و بهشت گرچه در کنار هم زندگی می کنند اما با هم تفاوتی دارند که اهل دل آن را در می یابد ، با چشم حقیقی می توان زهر آغشته در شیرینی را دریافت و …

قسمت نود و نهم- حقیر و بی خصم دیدنِ دیده هایِ حسْ صالح و ناقه صالح را

بسم الله الرحمن الرحيم در اينجا مولانا داستان حضرت صالح عليه السلام را بيان مي كند و می گوید ناقه صالح همچون جسم صالحان و اولیای خداست…

قسمت نود و هشتم – سببِ حرمانِ اشقیا از دو جهان کی خسر الدّنیا و الآخرة

بسم الله الرحمن الرحیم در اینجا مولانا به این می پردازد که گمراهان به خاطر طرد اولیاست که گمراهند

قسمت نود و هفتم – تسلیم کردن مرد خودرا و در بیان آنکه موسی و فرعون هر دو مسخّر مشی

بسم الله الرحمن الرحیم / در ان گفتار ژرفناک می بینیم که چگونه مولانا کفر و ایمان را عاشق خدا می داند

قسمت نود و هفتم – تسلیم کردن مرد خودرا و در بیان آنکه موسی و فرعون هر دو مسخّر مشیت اند

بسم الله الرحمن الرحیم در ان گفتار ژرفناک می بینیم که چگونه مولانا کفر و ایمان را عاشق خدا می داند

قسمت نود و ششم – مراعات کردن زن شوهر را و استغفار نمودن از گفته خویش

بسم الله الرحمن الرحیم در این گفتار می بینیم که پس از تهدید مرد زن به گریه وزاری روی آورده و به این وسیله سعی در خشنودی و رضای مرد دارد.. در ادامه مولانا درباره جایگاه زن سخن می راند

قسمت نود و پنجم – در بیان آنکه هر کسی از آنجا کی ویست هر کس را از چنبره وجود خود بیند

بسم الله الرحمن الرحیم «در بیان آنکه جنبیدن هر کسی از آنجا کی ویست هر کس را از چنبره وجود خود بیند تابه کبود آفتاب را کبود نماید و سرخ سرخ نماید چون تابه از رنگ ها بیرون آید سپید شود از همه تابه های دیگر راست گوی تر باشد …

قسمت نود و چهارم- نصیحت کردن مرد مر زن را که در فقیران به خواری منگر و در کار حق به گمان کمال نگر و طعنه مزن بر فقر

بسم الله الرحمن الرحیم/ در اینجا ، دوباره مرد اعرابی به شکوه و شکایت زن ناراضی پاسخ داده و فقر را فخر می شمارد ..