قسمت نود و هفتم – تسلیم کردن مرد خودرا و در بیان آنکه موسی و فرعون هر دو مسخّر مشی
بسم الله الرحمن الرحیم / در ان گفتار ژرفناک می بینیم که چگونه مولانا کفر و ایمان را عاشق خدا می داند
قسمت نود و هفتم – تسلیم کردن مرد خودرا و در بیان آنکه موسی و فرعون هر دو مسخّر مشیت اند
بسم الله الرحمن الرحیم در ان گفتار ژرفناک می بینیم که چگونه مولانا کفر و ایمان را عاشق خدا می داند
قسمت نود و ششم – مراعات کردن زن شوهر را و استغفار نمودن از گفته خویش
بسم الله الرحمن الرحیم در این گفتار می بینیم که پس از تهدید مرد زن به گریه وزاری روی آورده و به این وسیله سعی در خشنودی و رضای مرد دارد.. در ادامه مولانا درباره جایگاه زن سخن می راند
قسمت نود و پنجم – در بیان آنکه هر کسی از آنجا کی ویست هر کس را از چنبره وجود خود بیند
بسم الله الرحمن الرحیم «در بیان آنکه جنبیدن هر کسی از آنجا کی ویست هر کس را از چنبره وجود خود بیند تابه کبود آفتاب را کبود نماید و سرخ سرخ نماید چون تابه از رنگ ها بیرون آید سپید شود از همه تابه های دیگر راست گوی تر باشد …
قسمت نود و چهارم- نصیحت کردن مرد مر زن را که در فقیران به خواری منگر و در کار حق به گمان کمال نگر و طعنه مزن بر فقر
بسم الله الرحمن الرحیم/ در اینجا ، دوباره مرد اعرابی به شکوه و شکایت زن ناراضی پاسخ داده و فقر را فخر می شمارد ..
قسمت نود و چهارم- نصیحت کردنِ مرد مر زن را که در فقیران به خواری منگر و در کارِ حق به گمانِ کمال نگر
بسم الله الرحمن الرحیم/ مرد بار دیگر شکوه و شکایت زن را پاسخ می دهد و فقر را فخر می شمارد..
قسمت نود و سوم- نصيحت كردن زن مر شوى را كه سخن افزون از قدم و از مقام خود مگو لِمَ تَقُولُونَ ما لا تَفْعَلُون
بسم الله الرحمن الرحیم زن شوهر خود را فردی خودبین می داند که از قناعت حقیقی خبر ندارد ..