جهاد در راه خدا (نشانه هایِ راه، سید قطب: بخش پنجم)
پس این، یک سنتِ دائمی است، نه یک حالتِ عارضی. سنت دائمی این است که حق و باطل در این زمین، با هم همزیستی نمی‌کنند. و هرگاه اسلام با آن اعلامیه‌ی عمومی‌اش برای برپایی ربوبیت خداوند برای جهانیان و آزادسازی انسان از بندگی بندگان، قیام کند، غاصبانِ حاکمیت خدا در زمین، به او یورش می‌برند و هرگز با او از درِ صلح درنمی‌آیند. و او نیز به همین ترتیب، به حرکت درمی‌آید تا بر آنان بتازد و ویرانشان سازد تا مردم را از زیر سلطه‌ی آنان خارج کند و از «انسان» در «زمین»، آن سلطه‌ی غاصبانه را دفع نماید… این، یک حالت دائمی است که به موجب آن، حرکتِ جهادیِ آزادی‌بخش، متوقف نمی‌شود تا آنکه «دین» یکسره از آنِ خدا گردد.
